آچارها برای بستن یک اتصال که شامل پیچ و مهره است به کار می‌روند. در برخی از نقاط دنیا آچارها به مهره گشا نیز معروف هستند. آنها از آلیاژهای کروم – وانادیوم ساخته می‌شوند. آبکاری با کروم به جلوگیری از زنگ زدگی آچار کمک می‌کند. حق ثبت اختراع اولین آچار به سولیمون مریک تعلق دارد که آن را در سال ۱۸۵۳ ابداع کرد. انواع زیادی از آچارها وجود دارند که انسان عادی در زندگی روزمره‌ی خود برای اهداف مختلف به آنها نیاز پیدا می‌کند.

 معرفی انواع آچار ها و کاربردشان می پردازیم :

آچار دو سر تخت یکی از انواع آچارهای کاربردی (Open – ended) :

هر دو انتهای این نوع آچار تخت است. دهانه‌های آن یو شکل هستند. این دهانه‌ها هم اندازه نیستند. این آچار وقتی مفید است که با پیچ و مهره سر و کار دارید و کار کردن با آن پیچ و مهره‌ها راحت نیست. این آچارها پیچاندن پیچ و مهره را راحت‌تر می‌کنند.

آچار دو سر رینگی یکی از انواع آچارهای کاربردی (Box – ended) :

آچار رینگی، حلقه‌ی بسته در هر دو انتهای خود دارد. این حلقه معمولاً برای سفت کردن شکل شش ضلعی و در برخی موارد برای سفت کردن شکل مربعی طراحی شده است. حلقه‌ها در هر دو انتها اندازه‌های متفاوتی دارند. این آچارها در مواردی به کار می‌روند که آچارهای دو سر تخت خوب عمل نمی‌کنند. آچارهای دو سر رینگی از گرد شدگی لبه‌هایی که ممکن است به هنگام استفاده از آچارهای دو سر تخت رخ دهد، جلوگیری می‌کنند.

آچار یک سر تخت و یک سر رینگ یکی از انواع آچارهای کاربردی (Combination) :

آچار یک سر تخت و یک سر رینگ همان طور که معلوم است یک آچار ترکیبی از آچار دو سر تخت و آچار دو سر رینگ است. این آچار یک حلقه‌ی بسته در یک انتهای خود دارد و انتهای دیگر آن تخت است. این آچارها می‌توانند برای باز کردن پیچ و مهره‌ها با سر رینگی و سپس جدا کردن سریع آنها با استفاده از سر تخت مورد استفاده قرار گیرند؛ آچارهای یک سر تخت و یک سر رینگ عموماً برای استفاده در این نوع ترکیب به کار می‌روند لذا هر دو انتهای آنها هم اندازه هستند.